Tarieven VS-EU, de dag erna / "Een no-deal die nog steeds (te veel) problemen oplost"
De belangrijkste details van de tariefovereenkomst tussen de VS en de EU ontbreken nog. En het is onwaarschijnlijk dat ze binnenkort komen.
De dag nadat de overeenkomst over tarieven tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie werd bereikt , waren de reacties nogal dubbelzinnig: enerzijds was de EU er blijkbaar in geslaagd het ergste te voorkomen en zekerheid te bieden aan economische actoren na de verschillende verklaringen van Donald Trump over tarieven in de afgelopen maanden; anderzijds had Ursula von der Leyen blijkbaar de harde confrontatie opgegeven en zo geen betere voorwaarden gekregen, maar integendeel genoegen moeten nemen met voorwaarden zoals investeringen in het buitenland en de aankoop van wapens en energieproducten uit de VS.
Volgens Mario Deaglio, emeritus hoogleraar internationale economie aan de Universiteit van Turijn, "zijn beide interpretaties juist. Erkend moet worden dat de EU de afgelopen weken een voldoende eensgezind standpunt heeft ingenomen; er zijn geen grote interne verdeeldheid geweest.
En we moeten toegeven dat de Verenigde Staten niet zo sterk zijn als ze lijken, want opnieuw zijn, na de hoogdravende aankondigingen over tarieven, nog niet alle details rond als het gaat om het ondertekenen van de overeenkomsten. In dit geval lijkt het mij dat er zondag geen definitieve discussie is geweest over wat wordt beschouwd als het echte wapen in Brussel: de belastingheffing op Big Tech .
Er werd inderdaad gezegd dat het ter onderhandeling zou worden voorgelegd, maar in de verklaringen na de vergadering van zondag werd daar met geen woord over gerept.
Dat klopt. Iedereen kan nu de overwinning claimen, maar in werkelijkheid, zo lijkt het mij, bestaat hier veel verwarring over.
Bent u over het geheel genomen van mening dat er een goed akkoord is bereikt?
Ik zou het een "non-akkoord" noemen, in de zin dat er een gemeenschappelijke basis is gevonden waar we beter niet verder kunnen gaan. Er zijn sectoren geïdentificeerd die een gedifferentieerde behandeling zouden moeten krijgen, zoals de luchtvaart, om ook de productie van vliegtuigen van Amerikaanse fabrikanten mogelijk te maken. Maar verder dan dat moet er nog een echte overeenkomst worden bereikt. We zullen moeten wachten om na te denken over het oplossen van alle dreigende complicaties.
Het spreekt voor zich dat de invoerrechten op staal en aluminium nog steeds 50% bedragen, maar als ze worden gebruikt voor de productie van auto's, zal er uiteindelijk een invoerrecht van 15% op komen te staan...
Kijk, als we de lijst met internationaal verhandelde goederen zorgvuldig zouden bestuderen, zouden we talloze gevallen zoals deze vinden. Er heerst nog steeds verwarring na deze overeenkomst, maar in Brussel en Washington wil iedereen de maand augustus even pauzeren en ontspannen op vakantie gaan. We praten er later over, terwijl we afwachten wat er gebeurt met de Amerikaanse economie, die volgens sommige analisten al in een recessie verkeert. Ik ga hier niet op in, omdat er nog onvoldoende bewijs is.
Eén interpretatie van de overeenkomst is dat de EU bepaalde voorwaarden heeft geaccepteerd, zoals die met betrekking tot de aankoop van Amerikaans vloeibaar aardgas (LNG), wetende dat na Trumps ambtstermijn alles in twijfel zou kunnen worden getrokken. Wat vindt u ervan?
Zoals we met Trump hebben gezien, is het inderdaad mogelijk dat bilaterale overeenkomsten snel ter discussie komen te staan. De echte vraag is hoe we economisch gezien 2028 zullen bereiken, gezien de plotselinge economische verandering.
Denkt u dat een bepaald EU-land door deze overeenkomst meer bevoordeeld of benadeeld is dan andere landen ?
Dat is moeilijk te zeggen, aangezien nog niet alle details zijn afgerond. Ondertussen lijkt het mij dat zowel Washington als de individuele lidstaten hebben begrepen dat het onmogelijk is om bilaterale overeenkomsten te sluiten zonder via Brussel te gaan. Er zullen waarschijnlijk enkele productieve sectoren worden benadeeld door de overeenkomst, zoals die er nu voor staat.
Welke sectoren zijn erbij betrokken? En vindt u het nodig om compensatie te bieden, ook op Europees niveau?
Ik denk aan de agrovoedingssector, met name aan producten in het middensegment, omdat ik niet verwacht dat de vraag naar duurdere producten bij Amerikaanse consumenten significant zal dalen. Ik denk dat hetzelfde zou kunnen gelden voor textielproducten in het middensegment. Wat compensatie betreft, denk ik dat dit op Europees niveau besproken zou kunnen worden: een kwestie die al vóór de bespreking van de Europese begroting voor 2028-2034 aan bod moet komen.
Ook omdat naast de tarieven momenteel ook de devaluatie van de dollar de Europese export drukt ...
Ja, de dollar is sinds begin dit jaar ongeveer 15% gedaald. Washington hoopt dat dit de productie in de Verenigde Staten winstgevender zal maken, maar reshoring lijkt nog ver weg, vooral gezien de arbeidskosten niet concurrerend genoeg zijn.
Bent u van mening dat de begrotingswet, die nu nog in ontwerpvorm is, na deze tariefovereenkomst en gezien de impact die deze op de Italiaanse economie zal hebben, herzien moet worden?
Ik weet het niet. Het lijkt me dat op dit moment, zelfs in Italië, de prioriteit ligt bij het plannen van vakanties en er even tussenuit kunnen. Daarom zal het een probleem zijn om na terugkomst van vakantie aan te pakken, misschien zelfs met wat extra nuttige informatie.
(Lorenzo Torrisi)
— — — —
Wij hebben uw hulp nodig om u te kunnen blijven voorzien van kwalitatieve, onafhankelijke informatie.
İl sussidiario
